بازگشت
تاسیس اتحادیه ی بین المللی مهاجرین در مسکو گامی به سوی اتحاد افغانهای بیرون از مرز افغانستان
کاکوجان نیازی کاکوجان نیازی

به تاریخ 13 و 14 جولای سال 2010 کانگرس بین المللی مهاجرین افغانستان با شرکت بیش از سه صد تن از افغانهای سراسر جهان به شمول فدراتیف روسیه در مسکو برگزار گردید. در این کنگرس بین المللی که به ابتکار اخترمحمد صافی یک تن از افغانهای صدیق ، وطندوست و همکارانش راه اندازی شده بود به اضافه ی نماینده گان افغانهای مقیم کشور های مختلف اروپایی ، کشورهای مشترک المنافع ، نماینده ی مهاجرین افغان در پاکستان، شماری از شخصیت های خیر از داخل افغانستان ، شماری از نماینده گان مردم افغانستان در ولسی جرگه ، مشرانو جرگه ، معینان وزارت های امور مهاجرین ، سرحدات وقبایل و برخی از شخصیت های فرهنگی و شناخته شده ی افغانستان نیز شرکت داشتند. افغانها با تدویر این کانگرس بزرگ نشان دادند که این مردم صبور و وطندوست در هر کجایی که باشند ، توانایی این را دارند تا از وحدت ملی ، گسترش فرهنگ و آینده ی اطفال افغانها در بیرون از کشور بایندیشند و تدابیر لازم را به منظور رفع مشکل در عرصه های فرهنگی بردارند. اتحادیه میتواند خواستها و مشکلات افغانهای بیرون از مرز را جمع بندی و بعداز تحلیل و تفسیر از یک آدرس واحد یعنی اتحادیه بین المللی مهاجرین به ارگانها ونهاد های ذیربط انتقال دهد.

یک چهارم جمعیت افغانستان در سراسر جهان تحت شرایط و قوانین جداگانه ی کشورها زنده گی میکنند ، شماری از کشورها آموختن زبان همان کشور را یکی از شرایط پذیرش مهاجرت وضع کرده اند ، این در حالیست که اطفال افغانها بنابر نبود مدرسه و مدرس از آموزش زبان مادری و ملی خویش محروم اند. که این مسله جدا قابل دقت و مایه ی نگرانی است. اگر وضعیت به همین منوال تداوم یابد در بیست سال آینده یک نسل جدید افغانها عبارت از کسانی را تشکیل خواهند داد که اصلا به زبان های ملی کشور آشنا نباشند. و این میتواند یک ضربه ی فرهنگی بسیار شدید برای افغانستان باشد. از سوی دیگر بنابر مشکلات کمیسیون مستقل انتخابات  افغانستان قادر نبوده است تا زمینه ی مشارکت این قشر بزرگ در روند سیاسی کشور فراهم سازد. تا جاییکه دیده شده است برخی از کشورهای جهان به این امر بیشتر توجه داشته اند.

 از آنجاییکه انترنت این جهان بزرگ را به یک دهکده ی کوچک مبدل کرده است دولت افغانستان میتواند با استفاده از این تکنالوژی مشارکت شهروندانش را در روند رای دهی در انتخابات های ریاست جمهوری و شورا ها تامین نماید.

اکنون در اين مقطع از زمان که ما در آستانه‌ ی دومين انتخابات شورای ملی خود قرار داريم و اين انتخابات که خود مظهر به نمايش گذشتن آرای مردم و تجلی اراده و قدرت معنوی و ظاهری يک ملت است، دولت و حاميان آن که مدعي تأمين امنيت، آزادی و حقوق اين ملت است و به اين ادعا هم وارد افغانستان شده اند برای مهاجرين به تعبير ديگر افغانهای بیرون از مرزکشور که يک چهارم جمعيت افغانستان را تشکيل می ‌دهند چه جايگاهی را در اين انتخابات در نظر گرفته اند ؟

بدون شک آرای يک ملت در سياست ‌گذاری های کلان و تعيين سرنوشت و اقتدار دولت و ملت در صورتی می ‌تواند تأثير گذاری لازم را داشته باشد که آن انتخابات با معيارهای سالم يعنی در مطابقت با احکام قانون اساسی آن کشور برگزار شود و مورد قبول جامعه جهانی و عرف بين المل باشد. يکی از معيارهای پذيرفته شده در عرف بين الملل شرکت دادن و شرکت نمودن همه‌‌ ی افراد واجد شرایط يک کشور در آن انتخابات است. به بيان ديگر، حضور فزيکی و سهم گيری در انتخابات و گزينش زعيم مردمی و نماینده گان مردم در شورا ها ،جز حقوق مسلم کليه‌‌ ی شهروندان يک کشور و تمام اتباع يک جامعه مدنی و سالم است و هر چه اين سهم‌ گيری و سيع‌ تر باشد ثمرات بيشتری به ارمغان داشته و موجب رضایت آن ملت را به دنبال خواهد داشت.

محروم ساختن يک چهارم جمعيت افغانستان يعنی افغانهای مهاجر از شرکت در انتخابات ها، نه تنها اين هموطنان را از اثرگذاری هر چند محدود محروم می ‌سازد بلکه نماینده گان جديد را نيز از اعتبار و محبوبيت کمتری بهره‌ مند می ‌سازد. شرکت دادن مهاجرين به انتخابات باعث دل گرمی و تعلقات خاطر آنها نسبت به کشور و دولت می ‌شود در نتيجه دچار بحران‌های هويتی و ملی نشده و تحت تأثير تمدن های ظاهری و مادی کشورهای خارج قرار نمی ‌گيرند.

در عرف بين المللی انتخابات ايده‌آل آن است که همه ‌‌ی اقشار قريب به اتفاق افراد يک ملت در آن شرکت کرده باشند. حال در کشور ما که بعد از سه دهه بحران، برای دومين‌بار انتخابات شورای ملی برگزار می ‌شود اين جای بس مسرت و اميدواری به آينده است و ملت هم با عشق به عنوان يک و ظيفه ‌‌ی ملی در پاي صندوق‌های رأي حضور پيدا می ‌کنند .

مسلم است که عدم شرکت  مهاجرين به طور عموم و خاصه اهل فرهنگ و تحصيل کرده یک خلای بزرگ به کشور تلقی می شود زيرا افغان های خارج از کشور اكثر‌شان از نعمت سواد و بينش سياسی برخوردار و از تحولات جهانی و منطقه آگاه اند و بيشتر اهل تفسير و تحليل هستند.  

ستاد و يا کميسيون برگزار کننده انتخابات و دولت و مسوولان کميساری عالی سازمان ملل بايد بدانند که حذف مهاجرين از شرکت در انتخابات  کار ساده نيست، زيرا رأی دادن تعيين سرنوشت است و اين يک حق است و کسی نمی تواند از اين حق مشروع ميليون‌ها انسان را محروم سازند و همچنان حذف مهاجرين در حقيقت ناديده گرفتن رأی يک چهارم مردم افغانستان است. پس مشارکت ندادن مهاجرين و افغانهای خارج از کشور اقدام خوب نمیتواند ارزیابی گردد.

مشارکت دادن افراد خارج از کشور در انتخابات در عرف بين المللی يک اصل پذيرفته شده است و هيچ کشوری از آن مستثنی نشده اند.


August 4th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي